Μια ιδανική πηγή τάσης, είναι μια συσκευή δυο ακροδεκτών, που διατηρεί σταθερή τάση μεταξύ των ακροδεκτών της. Εάν ένα μεταβλητό φορτίο συνδεθεί στην ιδανική πηγή τάσης, η τάση της πηγής παραμένει ανεπηρέαστη και σταθερή στη ίδια τιμή ανεξάρτητα με αλλαγές στην αντίσταση φορτίου. Αυτό σημαίνει ότι, μια ιδανική πηγή τάσης παρέχει τόσο ρεύμα στο φορτίο όσο χρειάζεται, για να διατηρήσει την τάση στο φορτίο σταθερή.
Μια ακραία περίπτωση με την ιδανική πηγή τάσης είναι όταν, η αντίσταση φορτίου γίνει μηδέν, που τότε το ρεύμα θα πρέπει να γίνει άπειρο. Όμως στον πραγματικό δεν υπάρχει συσκευή που να μπορεί να δώσει άπειρο ρεύμα. Αν συνδέσεις ένα πραγματικό σύρμα, μεταξύ των ακροδεκτών μιας ιδανικής πηγής τάσης, το ρεύμα θα γίνει τόσο μεγάλο που θα λιώσει το σύρμα. Για να αποφύγουμε αυτό το θεωρητικό δίλημμα, πρέπει να ορίσουμε την πραγματική πηγή τάσης (μπαταρία, τροφοδοτικό τάσης κ.τ.λ.) τέτοια που να μπορεί να δώσει ένα μέγιστο ρεύμα.

Μια πραγματική πηγή τάσης, μοιάζει θεωρητικά με μια ιδανική πηγή τάσης σε σειρά με μια εσωτερική αντίσταση, που λέγεται αντίσταση πηγής, σαν συνέπεια των περιορισμών της πραγματικής πηγής τάσης. Αυτή η εσωτερική αντίσταση της πηγής τάσης, τείνει να μειώσει την τάση στα άκρα της πηγής καθώς το ρεύμα που την διαρρέει τείνει να αυξηθεί.
Όπως φαίνεται στην εικόνα, όταν μια πραγματική πηγή τάσης, η οποία δεν είναι συνδεμένη σε φορτίο, η τάση στα άκρα της είναι ίση με την τάση της ιδανικής πηγής, ενώ στην εσωτερική αντίσταση δεν υπάρχει πτώση τάσης.

Όταν μια αντίσταση φορτίου Rload συνδεθεί με μια πραγματική πηγή τάσης, οι αντιστάσεις Rload και rs (εσωτερική αντίσταση πηγής) συνδέονται σε σειρά και η τάση στα άκρα του φορτίου δίνεται από τον διαιρέτη τάσης:
VT = Vs · Rload / (Rload + vs)
Γενικά, η εσωτερική αντίσταση στα dc τροφοδοτικά, είναι συνήθως μικρή και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να γίνει μεγάλη ως 600Ω. Για αυτό το λόγο πρέπει να ρυθμίζουμε την τάση της πηγής όταν το φορτίο είναι συνδεμένο.
Ένα άλλο σύμβολο που χρησιμοποιείται στα ηλεκτρονικά, αναφέρεται στις dc πηγές ρεύματος. Μια ιδανική πηγή ρεύματος παρέχει το ίδιο σταθερό ρεύμα, ανεξάρτητα από τις αλλαγές στο φορτίο. Αυτό σημαίνει ότι η τάση στα άκρα της πηγής ρεύματος αλλάζει, τόσο όσο χρειάζεται έτσι ώστε το ρεύμα να είναι το ίδιο σταθερό στην αντίσταση φορτίου και παραμένει το ίδιο ανεξάρτητα από την αντίσταση φορτίου κι αν συνδέσουμε.

Στον πραγματικό κόσμο οι πηγές ρεύματος μπορούν να θεωρηθούν σαν μια μεγάλη εσωτερική αντίσταση παράλληλα σε μια ιδανική πηγή ρεύματος. Εάν μια πραγματική πηγή ρεύματος δεν είναι συνδεμένη σε φορτίο, η τάση στα άκρα της περιορίζεται στην πτώση τάσης στα άκρα της παράλληλης εσωτερικής αντίστασης της πηγής, σε αντίθεση με μια άπειρη τάση στα άκρα μιας ιδανικής πηγής ρεύματος χωρίς να είναι συνδεμένη σε φορτίο.

Όταν μια πραγματική πηγή ρεύματος, δεν είναι συνδεμένη σε φορτίο, το ρεύμα εξόδου είναι μηδέν και περιορίζεται στο ρεύμα της παράλληλης εσωτερικής αντίστασης. Όταν συνδέσουμε μια αντίσταση φορτίου σε μια πραγματική πηγή ρεύματος, η αντίσταση φορτίου και η εσωτερική αντίσταση της πηγής συνδέονται παράλληλα και το ρεύμα στο φορτίο δίνεται από τον διαιρέτη ρεύματος:
ΙΤ = ΙS· rs / (Rload + rs)